Jump to content

Asosyal Olmanın İyi ve Kötü Yönleri


Lethal

Önerilen İletiler

On 04.07.2016 at 21:07, Jiangshi yazdı:

Sonradan asosyal olmak kötü. Ortaokul ve lisede çok aktiftim o günleri özlüyorum. Üniversitede nedense pek sosyal olamadım. Kafama göre insanlar bulamadığımdan mı bilmem. 

Ha bunun acısını Polonya'da çıkartırım ama. :D 

çıkartamadı lkhgkjghsfdhgksfgjdsfh 

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

  • Yanıtlar 134
  • Oluşturuldu
  • Son yanıt

Konuya en fazla mesaj yazanlar

Popüler mesajlar

- Sizce asosyal olmanın iyi yönleri varmıdır? Varsa da nelerdir? - Peki ya kötü yönleri varmıdır? [Tabiki de vardır, saçma bi soru oldu sanırım :D] Varsa da nelerdir?   Hadi konuşalım,tartışalım,payla

Hahahaa güzel konu olmuş :D Öncelikle asosyal ile içine kapanıklık arasında ince bir çizgi var bence... Genelde asosyal insanlar sessiz sakin bir yaşam tercih edip ellerini ayaklarını hayattan çektikl

yapmayın arkadaşlar asosyal olmanın iyi yönleri yoktur. Sadece bazı insanlar iletişim konusunda pek hevesli değildir. İçine kapanıktırlar. Bu sebepler insanları ben asosyal miyim asosyallik daha mı iy

Asosyal olmanın güzelliği kşiden kişiye değşir  şimdi yalnızlığa dayanamayan birine göre kötü olabilir ama ben şimdi ylnız başına 4 duvar arasında günlerce durabilen insan modelini ele alıp söyleyeceğim . Güzel bir sürü yanı vardr mesela insanları pek ciddiye almaz böylece canı saçma şeylere sıkılmaz , etrafında ki insanlar bir gün ortadan kayboluca bunu pek kafaya takmaz ( ee tabi üzülür ama oturup da buna ağlamaz işine bakarken yüzü daha asık olur ) vs vs . katılan vardır katılmayan vardır tabikide ama kötü yanına eminim çoğunluk katılır kötü yanı dışarıda bir işi varsa ve bu işi konuşmadan çözülmüyorsa işte orada battı . Veya kayboldu yolunu soramaz be o sorsa bile karşı taraf ne dediğini anlmaz sesi tam çıkmaz. Mesela şeyde var ben şimdi burada satr satr yazmış da olsam yüzyüze görüşsek adımı söylerken kekelerim ( bu ilk 40-45 dk sürer sonra düzelir ama  :) )

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

  • 4 ay sonra...

Bence, sen asosyal değil de yalnız olmayı seçmişsin gibime geliyor. Ama sana tamamen yalnız bir bireysin de diyemem. Çünkü yalnız olmayı seçmiş insanlar, ilişki kurmada genellikle sıkıntı yaşamazlar. Birşeylerin olgunluğuna, farkındalığına erişebilmişlerdir. Başka insanlarla ilişki kurmadan hayatlarına devam ettirebilirler ve onların eksikliğinden bir sıkıntı duymazlar, hatta bu durumdan zevk bile alabilirler. Asosyallik ve yalnızlık, ikisi çok farklı şeyler. Gözlemlediğim kadarıyla asosyallerdeki durum iletişim kurma isteği ama kuramama durumu veya tamamen bunlara ilgilerinin olmayışı ama sanırım bu antisosyallik oluyordu (bkz. kavram curcunası:taichi-crazy-rabbit-emoticon: ). Her türlü sosyal ilişkinin sana zarar vereceğine dair bir korku edinmişsin. Biraz zararlı bir durum bence seninki, ayrıca cimri de çıktın arkadaş :P Ben kendimden örnek veriyim yeni taşındığım sitede 4. senemi doldurduğum halde kimseyle bir yakın ilişki kurmadım mesela komşularla muhabbetim merhaba merhaba olsada yardıma ihtiyacım olduğunda ya da onların, birbirimizin kapısını çalabiliyoruz. Ayrıca az ama öz diyebileceğim dostlarım var. Asosyalliğin bana göre bir artısı yok. Çünkü iletişim kuramazlar, çekingendirler, kapalı bir kutu gibidirler ki uğraş ki açasın :) dostlarımdan biri böyleydi hatta :D ne zaman aklıma gelse, yüzüne vururum o kayıtsızlığını :) Hasılı kelam bence bazı ilkleri yaşamaktan kendini alıkoyma, dünyada herkes iyi niyetli, melek değil tabi. Ama o insanları yakaladığında, yanlarında olmalarının verdiği duygu ve paylaşımlarınız gerçekten güzel :)

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

  • 2 ay sonra...
  • 2 ay sonra...
Lethal, 16.04.2014 - 18:46 yazdı:

- Sizce asosyal olmanın iyi yönleri varmıdır? Varsa da nelerdir?
- Peki ya kötü yönleri varmıdır? [Tabiki de vardır, saçma bi soru oldu sanırım :D] Varsa da nelerdir?

 

Hadi konuşalım,tartışalım,paylaşalım :)

* Ben iyi yönlerinden bahsedicem, kendimi kötülücek halim yok ya :P

 

1. Genel kültürü, edebiyatı vs. yüksek kişilerdir. Ve ayrıca gezme tozma derdi olmadığı için parası da cebinde kalır.

2. Yazar olmaya meğillilerdir ve empati yeteneği gelişmiş insanlardır. Ayrıca kendi yaşıtlarına göre çok daha olgun insanlardır.

3. Sakin, huzurlu bir hayat yaşayabilirler. kolay, kolay üzülmezler ve acı çekmezler.

4. Cep telefonu kullanmazlar. ve aylık dakika/sms gibi şeylere para vermezler.

5. Sizi satan, sizi üzen, yalan söyleyen, sırtınızdan bıçaklayan, yarı yolda bırakan, başınızı belaya sokan insanlarla arkadaş olmazlar.

6. Kız arkadaşı tarafından terkedilme, aldatılma gibi durumları yaşamazlar.

 

 

Not: Buna benzer bir konu varmı bilmiyorum, araştırdım ama birşey bulamadım. yada araştıramamışta olabilirim çünkü bilmiyorum :D Varsa konu kilit lütfen...

Ne güzel işte ya.

Ben de kendimi asosyal grubuna koyar mıyım bilmiyorum ama ben yalnız kovboyum diyebilirim.

Dışarı çıkarım ev ortamı sıkıcıdır çünkü fakat böyle çarşıya falan çıkmam yıkık dökük parklara ya da otların olduğu pek gidilmeyen bir yere giderim kulaklığımı takar oturur düşüncelerime dalarım. Bir kişinin yanında olunca bile iyi hissetmiyorum.  Ve cidden bu asosyal insanlar olgunlar ki ben de öyleyim. Sınıfta herkes çocuk aklıyla düşünüyor ve sıkılıyorum. Belden aşağı komik olmayan ya da çok cıvıtan espriler yapıyorlar. Yok şu şunla ilişki kurmuş yok sana bir şey söyleyeceğim bir şey. Saçma şeylerle uğraşıyorlar.

Fakat bende eğlence anlayışı var hani eğlenceden yoksun biri değilim sadece kendi başıma eğleniyorum. Ama yine de ne kadar yalnızlığı sevsek de, sosyallik de yeme, içme, boşaltım gibi bir ihtiyaçtır. Bu yüzden ne kadar yalnız olursak da olalım arkamızı kollayacak, zor zamanımızda yardım edecek bir yakınımız olsun.

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

Lethal, 16.04.2014 - 18:46 yazdı:

- Sizce asosyal olmanın iyi yönleri varmıdır? Varsa da nelerdir?
- Peki ya kötü yönleri varmıdır? [Tabiki de vardır, saçma bi soru oldu sanırım :D] Varsa da nelerdir?

 

Hadi konuşalım,tartışalım,paylaşalım :)

* Ben iyi yönlerinden bahsedicem, kendimi kötülücek halim yok ya :P

 

1. Genel kültürü, edebiyatı vs. yüksek kişilerdir. Ve ayrıca gezme tozma derdi olmadığı için parası da cebinde kalır.

2. Yazar olmaya meğillilerdir ve empati yeteneği gelişmiş insanlardır. Ayrıca kendi yaşıtlarına göre çok daha olgun insanlardır.

3. Sakin, huzurlu bir hayat yaşayabilirler. kolay, kolay üzülmezler ve acı çekmezler.

4. Cep telefonu kullanmazlar. ve aylık dakika/sms gibi şeylere para vermezler.

5. Sizi satan, sizi üzen, yalan söyleyen, sırtınızdan bıçaklayan, yarı yolda bırakan, başınızı belaya sokan insanlarla arkadaş olmazlar.

6. Kız arkadaşı tarafından terkedilme, aldatılma gibi durumları yaşamazlar.

 

 

Not: Buna benzer bir konu varmı bilmiyorum, araştırdım ama birşey bulamadım. yada araştıramamışta olabilirim çünkü bilmiyorum :D Varsa konu kilit lütfen...

Dediklerinin aynısını düşünüyorum. Aklımı okumuşsun resmen :)) Hem övünmek gibi olmasın ama aynı beni anlatmışsın. 

:fan_by_pineapple_soup-d8ryy5z:

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

  • 1 ay sonra...
Lethal, 16.04.2014 - 19:46 yazdı:

- Sizce asosyal olmanın iyi yönleri varmıdır? Varsa da nelerdir?
- Peki ya kötü yönleri varmıdır? [Tabiki de vardır, saçma bi soru oldu sanırım :D] Varsa da nelerdir?

 

Hadi konuşalım,tartışalım,paylaşalım :)

* Ben iyi yönlerinden bahsedicem, kendimi kötülücek halim yok ya :P

 

1. Genel kültürü, edebiyatı vs. yüksek kişilerdir. Ve ayrıca gezme tozma derdi olmadığı için parası da cebinde kalır.

2. Yazar olmaya meğillilerdir ve empati yeteneği gelişmiş insanlardır. Ayrıca kendi yaşıtlarına göre çok daha olgun insanlardır.

3. Sakin, huzurlu bir hayat yaşayabilirler. kolay, kolay üzülmezler ve acı çekmezler.

4. Cep telefonu kullanmazlar. ve aylık dakika/sms gibi şeylere para vermezler.

5. Sizi satan, sizi üzen, yalan söyleyen, sırtınızdan bıçaklayan, yarı yolda bırakan, başınızı belaya sokan insanlarla arkadaş olmazlar.

6. Kız arkadaşı tarafından terkedilme, aldatılma gibi durumları yaşamazlar.

 

 

Not: Buna benzer bir konu varmı bilmiyorum, araştırdım ama birşey bulamadım. yada araştıramamışta olabilirim çünkü bilmiyorum :D Varsa konu kilit lütfen...

  Asosyal olmanın bildiğim tek yararı ilgilendiğin bir konu varsa ona daha  çok zaman ayırabiliyorsun. Sonuçta asosyallik insanlara harcanmayan boş zamanları içerir. Teneffüslerde çıkıp arkadaşlarımla onu bunu çekiştireceğime müzik dinleyip resim çizdiğimi hatırlıyorum. O sene resimde bayağı ilerleme kaydetmiştim. :uhuhuh-onion-head-emoticon:

''2. Yazar olmaya meğillilerdir ve empati yeteneği gelişmiş insanlardır. Ayrıca kendi yaşıtlarına göre çok daha olgun insanlardır.''

  Bende mevcut olan özellikler bunlar, ama bence asosyal olduğu için bir insan bu değerlere sahip olamaz. Bir asosyal bu özelliklere sahip olabilir ama her asosyal böyle değildir. Ayıptır söylemesi berbat kişiliklere sahip asosyal insanlar tanıdım. Bu sebeple bana maddelerde kendini anlatmışsın gibi geldi. 

''3. Sakin, huzurlu bir hayat yaşayabilirler. kolay, kolay üzülmezler ve acı çekmezler.''

  İyi güzel de, üzülmeden, acı çekmeden, sevinmeden, mutlu olmadan da yaşanmıyor ki. İnsan gittikçe hissizleşiyor, kendini kaybediyor. Bunları yapmadan sadece hazlarının peşinde koşan et tutumunun birine dönüşüveriyorsun. Kendine dair bir şey kalmıyor, çektiğin acının; yaşadığın sevincin hissini o an o şekilde yaşayabilecek tek kişi olma şansını kaçırıyorsun. Bu hislerden vazgeçilmemeli. 

Ben hayatının belli bir dönemini asosyal denebilecek şekilde geçirmiş bir inanım ve bunlar benim deneyimlerim. Asosyal olmak güzel değil. Havalı da değil. Dışarıdan gözüktüğü gibi yalnız olmaktan zevk aldığı da yok insanın. Kendini kandırmaktır bu.hem kendini hem başkalarını kandırmaktır. Sonuç olarak hiçbir şey elde etmezsin. Asosyallik umutsuzca oturmak ve kendini gizlemektir. Bu yüzden zor da olsa ayakta durmaya çalışmalı ve "Ben buradayım!" demeli.

Elbette sosyal olmak için yapmacık davranılmamalı ama ayakta durmaya devam etmeli. Seni bu halinle kabul eden insanlar karşına çıkana dek.

''5. Sizi satan, sizi üzen, yalan söyleyen, sırtınızdan bıçaklayan, yarı yolda bırakan, başınızı belaya sokan insanlarla arkadaş olmazlar.''

  Üstteki paragrafı bu cümleye cevap olarak uyarlamayacağım, gayet anlaşılır olmuştur diye düşünüyorum. Ekleyeceklerime gelirsek, seni kıracak, üzecek, yarı yolda bırakacak kişileri tanımazsan eksiksindir. Hayatı tanımak için deneyimlemek gerekir. Kötü yanlarından kaçarak kendi yalnızlığına sığınırsan hayatı tanıyamazsın. Kendini acılar okyanusuna bırakmadan yüzmeyi, acılarla yüzleşmeyi öğrenemezsin. Bence hayatın anlamı budur. (Henüz bulduğumu söyleyemem, ama şimdilik bu kadar anlaşılabilmiş bir gizem diyelim. Zaten öyle değil midir?) Deneyimlemelisin, tanımalısın, aldatılmalı, sevindirilmelisin. Acı, tatlı, ne varsa yaşamış olmak gerekir.

 

  Hep eleştiri odaklı yazmışım, umarım alınmana sebebiyet vermem...  :sweating-onion-head-emoticon: Ancak bunlar benim düşüncelerim ve insanların bilmesini istiyorum. Ben pişmanlıklarımı anlatırsam bir umut birilerine yardımcı olabilirim. İyi günler, veya geceler. Her neyse, iyi olsun yeter. :yeah-crazy-rabbit-emoticon:

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

Asosyallik diye bir şey yoktur çünkü insan doğası gereği sosyal bir canlıdır. Diğer tüm canlılarda olduğu gibi iletişimsiz kalamaz. İletişimsizlik imkansızlıktır.

Sosyallik ise para harcamakla bağdaştırılır çünkü arkadaşlarınla dışarı çıkıp sinema-cafe vb. yerlere gidip bir takım aktivitelerde bulunmak sosyallik olarak nitelendirilir ama aslında sosyallik sadece insanların diğer insanlarla olan etkileşiminin tümüne denir. Aynı hayvanların kendi türündeki diğer hayvanlarla olan etkileşiminde olduğu gibi. Maymunlar ve filler buna örnek olabilir. Ayrıca çok genel bir kavramdır. Gerçek hayattaki kişilerle takılmamak ise asosyallik olamaz.

Asosyal diye tanımlanılan insanlar yalnızca teknolojinin getirdiği imkanlar doğrultusunda bu sosyalliklerini internet üzerinden sağlarlar. Bu sayede asosyal olamazlar. Çünkü asosyallik imkansızdır.

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

  • 10 ay sonra...

İyi yanı: İnsanları daha iyi gozlemlersiniz. Tabi bu asosyalliği bilinçli seçen insanlar için geçerli. Çünkü sosyal olmak isteyip beceremeyen insanlarda ister istemez duygular devreye girer bu da sağlıklı bir gözlem için gerekli objektiflik düzeyine ulaşmayı zorlaştırır.

Kötü yanları: İşleyen demir misali kullanılmayan sosyal yetenekler maalesef körleşir. Bunun da insana birçok zararı vardır. 

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

  • 1 sene sonra...

Selamlar,

   Diğer yazılanlara pek göz atmadım, bunun için özür dilerim. Bundan dolayı yazacaklarımı diğer yazılanlara hitaben değil direkt soruya cevaben yazıyorum. Yazacaklarım nesnel gibi görünse de tamamen öznel düşüncenin ürünleridir. 

   Konunun üzerinden epey vakit geçmiş olsa bile bu konuda biraz yazmak istiyorum. Yazacaklarıma başlamadan önce söylemek isterim ki toplumdan ayrı olmayı yeğlemek ile insanın kendini eve kapatması aynı şey değildir. Toplumdan ayrı düşmenizin size birtakım getirisi olabilir; kendini eve kapatmanın ise insana hiçbir getirisi olmaz. Daha doğrusu bu gibi psikolojik konuları artı ve eksiye göre ayırmak pek doğru olmaz bana göre. Zaman, mekan, durum öğeleri, bir şeyin ne zaman iyi ve ne zaman kötü olacağını belirler. Basit bir örnek ile sevgi, korku, endişe ve neredeyse diğer bütün duyguların tamamı zamana, mekana ve duruma göre gelişir ve değişir. Bugün sevdiğiniz birisini başka bir zamanda, başka bir mekanda, başka bir durumda sevmeyecek olabilirsiniz. Binaenaleyh toplumdan geri durmanın (eve kapanmak değil) zamana, mekana ve duruma göre iyi ya da kötü sonuçları vardır fakat bu sonuçlar sabit değildir ve sürekli değişir. Velhasıl, verilen artı yön, vakti geldiğinde ya da başka bir kişiye göre eksi yön; eksi yön ise vakti geldiğinde ya da başka bir kişiye göre artı yön olarak doğacaktır. 

   Sonuçların sabit olmadığını -düşündüğümü- söylemiştim fakat insan doğasında bazı yavaş gelişen durumlar vardır. İstisnalar olabilecek olsa bile bir insan yalnız olmayı içgüdüsel olarak yeğlemez. Çağlar öncesinden aktarılan özellikler, bir insanın yalnız kaldığında tehlikeye daha çok yaklaşıyormuş gibi hissetmesinin asıl sebebi fakat değişen insan hayatı da bu gibi içgüdüsel şeylerin yok olmasına bir sebep. Buna binaen yalnız olmayı yeğlememiz için zorunlu olarak bir dış etken gerekiyor diye düşünüyorum. Bir film, bir olay, belki de örnek aldığımız bir kişi. Yani bu ufakken (8-12 yaş aralığı) izlediğiniz bir filmin etkisiyle de gelişebilir (ufak olmanıza gerek bile yok), bir çocukluk travmasıyla da gelişebilir. Bir insan yaradılışından dolayı buna eğilim gösterebilir fakat benim söylediklerim izole olmuş insanlar için geçerlidir. 


   Önceki paragraflarda yazdığım gibi sonuçları sabit değildir fakat genel olarak bir getirisi de yoktur bana göre. İnsanlardan izole bir şekilde yaşamak bir noktada sizin duygularınızı köreltir, algınızı bozar, gelecekte zorunlu olarak yaşamanız gereken (hayatta kalmak için bir iş sahibi olmak gibi) noktalarda sizi tökezletir. İnsanlardan ayrı yaşıyor olmanız -ki bu bir noktaya kadar mümkün değildir- birtakım davranış bozukluklarını, ruhsal problemleri de siz kabul etmeseniz bile beraberinde getirecektir. Duygularınızı köreltmesinden kastım aslında bazı şeyleri pek iyi kavrayamayacak olmanızdır. Yani demek istediğim, insanların arasında gelişen ve onlar için (ve daha büyük çoğunluk için) gayet normal olan bir durum, duygu, davranış ya da düşünce size tamamen yabancı gelebilir. Algı konusu fazlasıyla tartışılır, apayrı bir konu. Evvela, algı ne demektir onu öğrenmek gerek, şimdilik atlayacağım. Bütün bunlardan ziyade insanlardan izole bir şekilde yaşamak demek deneyim eksikliği demektir.  Deneyim eksikliği ise beraberinde duygusal ve fiziksel zayıflığı getirir. İnsanlardan acısıyla, tatlısıyla almanız gerekenleri alıp bunu bir deneyime çevirmek ve yine aynı şekilde onlara karşı kullanmak bu döngünün bir parçası. Toplumdan izole olup, evinizden çıkmayarak yazar olabilirsiniz fakat edebiyat hakkında bilgi sahibi olamazsınız. Ne beşeri (sözel) ne de sayısal bilimlerde insanı tanımış ve onun bir parçası olmadan bir şey elde edemezsiniz. Deneyim eksikliği, kendisini eve kapatan vakalarda görülmesi daha muhtemeldir.

   Lafı daha fazla uzatmadan söylemek istiyorum: İnsanlardan belirli olayların etkisiyle uzak duruyor ya da başka bir şeylerin etkisiyle yalnızlığı tercih ediyor olabilirsiniz fakat tamamen izole bir şekilde yaşamanız, yalnızca yıllar süren bir intihardan ibaret.  Ruhunuzun gücü için hareket; bedeninizin gücü için de dinginlik gerekir. O yüzden asosyal olmayı tercih etseniz bile eve kapanmayı, hareketsiz kalmayı tercih etmeyin. Size kısa bir hikaye anlatayım: Damo (Budizm'i yükseklere taşımak için Çin'i baştan aşağı gezen Hintli bir rahip), Çin'de yerleştiği manastırda yaşayan rahiplerin meditasyon yaparken -yapmaya çalıştıkları esnada- pek çok kez odaklanma sorunu ve düşüncelerini yoğunlaştırmada sıkıntı çektiklerini gördü. Damo, bu durumu düzeltmek ve onları sağlıklarına geri getirebilmek için bazı dövüş hareketleri öğretti. Zamanla bu hareketler, Hatha Yoga hareketleri ile birleştirildi ve I Chin Ching adını aldı. Yıllar geçtikçe kendi içinde kollara ayrıldı, bozulmalar yaşadı fakat rahiplerin beden ve ruh dengesini korumakta temel dayanakları bu oldu. Umarım alakasız olarak görünen bu hikayeden bir şeyler çıkartırsınız, sevgiler.

   


 

İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesajını gönderebilir ve daha sonra kayıt olabilirsin. Bir hesabın varsa, hesabınla göndermek için şimdi oturum aç.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Misafir
Bu konuya yanıt ver...

×   Zengin metin olarak yapıştırıldı.   Restore formatting

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Editör içeriğini temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Konuyu Görüntüleyenler   0 üye

    • Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.

×
×
  • Yeni Oluştur...

Önemli bilgi

Forum kurallarımızı okudunuz mu? Forum Kuralları.