uchitachi 0 Mesaj tarihi: 25 Eylül 2018 Paylaş Mesaj tarihi: 25 Eylül 2018 Boşluktayım, arayıştayım, sorguluyorum. Ne olduğumu, neden olduğumu, neden buna devam ettiğimi... Çoğu sorunun cevabı yok, zaten olanların da cevabı pek iç açıcı değil. Yaşadıkça cevap bulmaya devam ediyorum. Bu sonsuza kadar sürecek gibi görünen arayışımda yalnız olmayı sevmiyorum. Belki bir gün Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
Saki Asamiya 58 Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 Paylaş Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 Tam olarak itiraf sayılmaz ama neyse. Çocukken Ninja'larla kafayı bozmuştum. Bir ara sırf Shadow Dancer'da ki ninjaya benzeyeyim diye babama beyaz renk, iki numara büyük eşortman aldırmış (karate Gi'leri pahallydı) ve beyaz bir köpek istemiştim. (Kıyafeti aldılar ama köpek için veto yedik) Küçükken yaşadığımız yerin yakınında bir dövüş sporları okulu vardı. Okulun tabelasında "NİNJUTSU" yazısını gördüğümde anneme beni yazdırması için yalvardım. O da en sonunda kabul etti ve beni okula götürdü. Belki de küçüklüğünde Candy'i izleyerek büyüdüğü için Japon milletinin en yaygın ihraç malzemelerinden biri olan Ninjalara ilgi duymama sempati duymuştu. Okulun sahibi olan lavuk, bana ve anneme yıllar önce Japonya'da o zamanın en iyi ninjutsu ustaları tarafından nasıl eğitim gördüğünü ve "Shidoshi" rütbesine nasıl eriştiğini, askerliğini öğrendiği ninjutsu teknikleri sayesinde nasıl bordo bereli olarak yaptığını, askerlik hizmetinden sonra nasıl MİT için çalıştığını ballandırarak anlatıyordu. Adam resmen ninja kıyafeti giymiş bir at hırsızına benziyordu. (Frank Dux'ın Türk versiyonu yani) Annem ikna olmadı ve adamla Japonca konuşmaya başladı. Herif Japonya'da eğitim görmesine rağmen, annemin söylediklerinin hiç birini anlamayınca annem de elimden tuttuğu gibi beni eve götürdü. Beni okula yazdırmadığı için ona çok kızmış ve onunla iki gün konuşmamıştım. Yıllar sonra adamın çocuk tacizinden hapse girdiğini haberlerde duyduk. Anneme üzerinde ninja motifi olan büyük boy bir çikolatalı pasta alıp özür diledim. "Ninja'ları yiyim sana bir şey olmasın Ripper-chan" dedi. Perfectum buna tepki verdi 1 Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
SeRCreator 5 Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 Paylaş Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 Anime falan hikâye de ben bana kanka diyen kıza abayı yaktım ya.. ? Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
oldwizard 2 Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 Paylaş Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 SeRCreator, 41 dakika önce yazdı: Anime falan hikâye de ben bana kanka diyen kıza abayı yaktım ya.. ? ? aga be SeRCreator buna tepki verdi 1 Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
yandere 0 Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 Paylaş Mesaj tarihi: 6 Ekim 2018 Lise 2 deyken bir manga çizmek istiyordum ve hiçbir dersi dinlemeyip hepsinde karakter tasarımı yapıyordum Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
Gallardo 564 Mesaj tarihi: 20 Mart 2019 Paylaş Mesaj tarihi: 20 Mart 2019 70'lerin romantizm shoujo-ai mangaları bazen acaip saçmalasalar da okurken hunharca zevk alıyorum. Şöyle 4 bölümlük bir düzine verseler elime çekirdek gibi çitlerim. Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
kamatsuritachi34 29 Mesaj tarihi: 22 Nisan 2019 Paylaş Mesaj tarihi: 22 Nisan 2019 Anime izlerken bölümleri her zaman x2 ya da x3 hızda oynatıyorum. Tavsiye ederim. Hem olaylar hızlı gelişiyor ve ben kolay algılıyorum hem de zamandan baya bir tasarruf etmiş oluyorum. Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
lntegral 681 Mesaj tarihi: 29 Mayıs 2019 Paylaş Mesaj tarihi: 29 Mayıs 2019 İnsanları sinirlendirir sonra sinirleriyle alay ederim buda beni gıcık hıyarın teki yapıyor.Ukalalık yapmayı herkesten daha fazla severim insanları bu yüzden kendimden uzaklaştırırım.İsteyerek yaparım bunu çünkü onlardan nefret ettiğimi düşünürüm.Hatta ederimde çünkü bu şekilde davrandığımda mutlu oluyorken tersi şekilde davrandığımda ben acı çekiyorum.O yüzden bence bencil,gıcık,hıyar,ukala,antipatiklik yapmak normal insanlıktır.Esas sorun bunların tersini yapıp değer vermek kırmamaya çalışmak gibi şeyler yapmaktır.Bunların tam tersini yapıp mutlu bir yaşam süren şamşırıklarda olabilir genellemiyorum onlarla benim deneyimlediğim şeyler aynı değildir o yüzden hayatları boyunca minnoş kalıp gülümsemeleri rica olunur.Belki şirinleri görcekler ne belli? Ayrıca ve ayrıca karamsar değil gerçekçi,sap değil saman,galip değil mağlup,iftiracı değil itirafçıyım.O yüzden kendimi gömmeyle karışık apır sapır doldurdum yazınca daha iyi hissediyorum böyle şeyleri.Ondan yani Ha bide tam itiraf yapayım buradaki insanların yüzde 90’ından nefret bile edemiyorum o derece tatlılar :’D O yüzden uzaklaşıyorum ki tatlılık bulaşmasın bana allah korusun.Yüzde 10’dakileride allah bildiği gibi yapsın onlara bişey demiyorum bambik insanlar onlar. Kai buna tepki verdi 1 Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
tau-chan 0 Mesaj tarihi: 22 Haziran 2019 Paylaş Mesaj tarihi: 22 Haziran 2019 iğrenç bir insanım. bunu saklayarak da sinsi.kendimden nefret ediyorum. Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
Gallardo 564 Mesaj tarihi: 22 Haziran 2019 Paylaş Mesaj tarihi: 22 Haziran 2019 Ripper Actual, 06.10.2018 - 17:06 yazdı: Tam olarak itiraf sayılmaz ama neyse. Çocukken Ninja'larla kafayı bozmuştum. Bir ara sırf Shadow Dancer'da ki ninjaya benzeyeyim diye babama beyaz renk, iki numara büyük eşortman aldırmış (karate Gi'leri pahallydı) ve beyaz bir köpek istemiştim. (Kıyafeti aldılar ama köpek için veto yedik) Küçükken yaşadığımız yerin yakınında bir dövüş sporları okulu vardı. Okulun tabelasında "NİNJUTSU" yazısını gördüğümde anneme beni yazdırması için yalvardım. O da en sonunda kabul etti ve beni okula götürdü. Belki de küçüklüğünde Candy'i izleyerek büyüdüğü için Japon milletinin en yaygın ihraç malzemelerinden biri olan Ninjalara ilgi duymama sempati duymuştu. Okulun sahibi olan lavuk, bana ve anneme yıllar önce Japonya'da o zamanın en iyi ninjutsu ustaları tarafından nasıl eğitim gördüğünü ve "Shidoshi" rütbesine nasıl eriştiğini, askerliğini öğrendiği ninjutsu teknikleri sayesinde nasıl bordo bereli olarak yaptığını, askerlik hizmetinden sonra nasıl MİT için çalıştığını ballandırarak anlatıyordu. Adam resmen ninja kıyafeti giymiş bir at hırsızına benziyordu. (Frank Dux'ın Türk versiyonu yani) Annem ikna olmadı ve adamla Japonca konuşmaya başladı. Herif Japonya'da eğitim görmesine rağmen, annemin söylediklerinin hiç birini anlamayınca annem de elimden tuttuğu gibi beni eve götürdü. Beni okula yazdırmadığı için ona çok kızmış ve onunla iki gün konuşmamıştım. Yıllar sonra adamın çocuk tacizinden hapse girdiğini haberlerde duyduk. Anneme üzerinde ninja motifi olan büyük boy bir çikolatalı pasta alıp özür diledim. "Ninja'ları yiyim sana bir şey olmasın Ripper-chan" dedi. Adamla Japonca konuşmaya başladı kısmında haykırdım. Alıntı İletiye bağlantı Sitelerde Paylaş More sharing options...
Önerilen İletiler
Sohbete katıl
Şimdi mesajını gönderebilir ve daha sonra kayıt olabilirsin. Bir hesabın varsa, hesabınla göndermek için şimdi oturum aç.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.