Bir Hayaliniz

[BynMubo 193]

Bir hayal..? Hiç bir zaman bir hayale sahip olamadım.Duygusallıktan eser bile yok maalesef bende.Ancak arkadaşların dediği gibi ışınlanmak güzel olurdu,fakat ben olacağına inanmadığım için hiç bir şey hayal edemiyorum.Aslında hayal gücüm oldukça zayıf çünkü mantığım daha ağır basıyor . Fakat dediğim gibi ışınlanmak güzel olabilirdi.Çok küçükken tek hayalim vardı,benim yaşımdakiler prenses falan olmak istiyordu o zamanlar ama ben psikopat olmak istiyorum ( :D ) Bana çok daha fazla havalı geliyordu ve aslında hala isterim imkansız değil sonuçta. ( :D )

[draser 5]

Bütün hayallerimi gerçekleştirmek :P tek hayalimi yazıcaksam şuan en yakın olduğum hayalimi yazıyım oda elektro gitar çalmak ama öyle böyle çalmak değil baya baya güzel bi şekilde çalmak :D

[Amygirl 2717]

Böyle huzur olmaz ki sadece duygusuzlaşmaktır, hem kötü hem iyi şekilde. :( Bunun yerine benim yaptığımı yapabilirsin, etrafta olup biten hiçbir şeyi umursamıyorum mesela, ilgimi çekmeyen her şeyden uzakta tutuyorum kendimi ve kendi dünyamda yaşıyorum, mutlu/huzurlu olmak için büyük sebeplere ihtiyacım yok hatta sebebe ihtiyacım yok, kendimi mutlu etmenin yollarını buldum ve mutluyum.

Eğer duygularından arınabilirsen şu anki halinden göreceli olarak huzurlu olursun. Gerçi kendini huzurlu hissetmek de bir çeşit duygu ama :blink: Kendi kendime çelişmişim ama ilk cümlemi diğerlerinden ayırırsam yani iki ayrı hayal olarak görürsem çelişki ortadan kalkar sanırım :D

Yöntemine gelince SeptNoir Sama küçük şeylerle mutlu huzurlu olmak diye bir şey yoktur bana göre... Çünkü insanı mutlu eden her şey büyüktür benim gözümde... Mesela az sonra yiyeceğim Burger menüsü gibi :D Yöntemini her ortamda uygulayabileceğini ya da benim uygulayabileceğimi sanmıyorum... Çünkü insan olduğumuz sürece kalbimize diğer insanlardan daha yakın olan insanlar daima istisna kalacaklardır. Tabi sen mutluluğunu sürdürebiliyorsan harikasın :D

Düşünce tarzın bana bir insanı anımsattı. Ondan çok etkilenip çoğu konuda onu örnek almaya başlamıştım. Sonra bir anda tüm tükürdüğü şeyleri yaladı tabiri caizse :D O yüzden inanmıyorum "huzur kendimde" lafına... Biz ne kadar kendimizi soyutlarsak soyutlayalım insan olduğumuz müddetçe ne kendimizde ne de başkalarında huzuru bulacağız.... Keşke aksini ispatlayan olsa bu inancımın :(

[Witch. 196]

Ya Amy-san gibi ruhsuz hissiz olmak ama hiçbir şeyi ne olursa olsun umursamamak istiyorum. Aslında ölmek de iyi olabilir ama yaşayacağım sürece böyle olmasını istiyorum. Huzurlu olmam artık imkansız. İleride göreceğim psikolojik tedaviler, 16 yaşındayken anne olmaktan korkmak, asla aile kurmak istememek, İstanbul'u çok sevmeme rağmen başka herhangi bir ilde yaşamak istemek... Huzurum olmayacak o halde ruhsuz olmak istiyorum.

Ya da imkansız bir hayal olarak sevmediğim herkesi acı çektirerek öldürecek kadar acımasız, ardından kendimi öldürecek kadar ateist olmak istiyorum.

[BynMubo 193]

Psikopat olmak benim hayalim. :ph34r:

[SeptNoir 49]

Bayağı psikoloji ve felsefeye bağlamışız ama bu konu benim uzmanlık alanım, o yüzden detaylı cevap vermekten çekinmeyeceğim :D

Eğer duygularından arınabilirsen şu anki halinden göreceli olarak huzurlu olursun. Gerçi kendini huzurlu hissetmek de bir çeşit duygu ama :blink: Kendi kendime çelişmişim ama ilk cümlemi diğerlerinden ayırırsam yani iki ayrı hayal olarak görürsem çelişki ortadan kalkar sanırım :D

Yöntemine gelince SeptNoir Sama küçük şeylerle mutlu huzurlu olmak diye bir şey yoktur bana göre... Çünkü insanı mutlu eden her şey büyüktür benim gözümde... Mesela az sonra yiyeceğim Burger menüsü gibi :D Yöntemini her ortamda uygulayabileceğini ya da benim uygulayabileceğimi sanmıyorum... Çünkü insan olduğumuz sürece kalbimize diğer insanlardan daha yakın olan insanlar daima istisna kalacaklardır. Tabi sen mutluluğunu sürdürebiliyorsan harikasın :D

Düşünce tarzın bana bir insanı anımsattı. Ondan çok etkilenip çoğu konuda onu örnek almaya başlamıştım. Sonra bir anda tüm tükürdüğü şeyleri yaladı tabiri caizse :D O yüzden inanmıyorum "huzur kendimde" lafına... Biz ne kadar kendimizi soyutlarsak soyutlayalım insan olduğumuz müddetçe ne kendimizde ne de başkalarında huzuru bulacağız.... Keşke aksini ispatlayan olsa bu inancımın :(

Amy, profilim hakkımda kısmını okumanı öneririm, benim yaşam felsefem ve görüşüm budur.

Mutluluk nedir? Göreceli bir kavramdır, kimine göre zengin olmaktır, kimine göre sevdiği biriyle olmaktır, kimine göre öyle birşey yoktur, kimine göreyse çok basit ve küçük şeylerdir. O yüzden insanı mutlu eden herşey büyüktür demek yanlış.

Benim içinse; mutluluk kavramı oldukça basittir, sevdiğim bir mevsim beni mutlu edebilir, ya da kendimi sevdiğim bir yemek ya da içecekle mutlu edebilirim, fena şekilde sorunlarım, dertlerim olsa da ve o durumda olabildiğince yalnızsam dahi, kendimi bunları düşünmekten ve bu konulara yoğunlaşmaktan uzak tutup, o an için sakin olabilir ve kötü bir şey yokmuş gibi davranabilirim.

Çok kişi tanıdım/tanıyorum, hiç kimsenin dört dörtlük bir hayatı olmadığını da biliyorum. Huzurlu ve mutlu olabilmek için önemli olan şey; Etrafta olan durum ve koşullara olan tepkin ve dayanıklılığındır.

Bunu kendini soyutlayarak, hiçbirşeye aldırmayarak başaramazsın, duygusuzluk çift yönlü bir kavramdır, kötü şeylerden uzaklaştırırken kendini aynı zamanda iyi şeylerden de uzaklaşırsın, farkında olarak ya da olmayarak ve bana, iyi bir şey yok ki zaten gibi bir şeyle gelme, mutlaka vardır, sen görmek istemiyorsundur ya da görmüyorsundur diyelim ki gerçekten yok, kendin yaratabilirsin.

Kısaca özet yapmak gerekirse demek istediğim şey; Duygularını köreltmek yerine, seni huzursuzluğa çeken kötü duygularını azaltabilir ve daha pozitif düşünmeye başlayabilirsin. :)

Ya Amy-san gibi ruhsuz hissiz olmak ama hiçbir şeyi ne olursa olsun umursamamak istiyorum. Aslında ölmek de iyi olabilir ama yaşayacağım sürece böyle olmasını istiyorum. Huzurlu olmam artık imkansız. İleride göreceğim psikolojik tedaviler, 16 yaşındayken anne olmaktan korkmak, asla aile kurmak istememek, İstanbul'u çok sevmeme rağmen başka herhangi bir ilde yaşamak istemek... Huzurum olmayacak o halde ruhsuz olmak istiyorum.

Ya da imkansız bir hayal olarak sevmediğim herkesi acı çektirerek öldürecek kadar acımasız, ardından kendimi öldürecek kadar ateist olmak istiyorum.

1. yukarıda değindiğim şeyler

2. Ateistliği yanlış anlıyorsun sanırım, Ateistlik ilahi şeylere inanmamaktır, bu demek değil ki her ateist oldukça soğukkanlı birer katil o.O

[BynMubo 193]

Evet katilde olabilir ama psikopat daha iyi olabilir.

:ph34r:

[Amygirl 2717]

Bayağı psikoloji ve felsefeye bağlamışız ama bu konu benim uzmanlık alanım, o yüzden detaylı cevap vermekten çekinmeyeceğim :D

Amy, profilim hakkımda kısmını okumanı öneririm, benim yaşam felsefem ve görüşüm budur.

Mutluluk nedir? Göreceli bir kavramdır, kimine göre zengin olmaktır, kimine göre sevdiği biriyle olmaktır, kimine göre öyle birşey yoktur, kimine göreyse çok basit ve küçük şeylerdir. O yüzden insanı mutlu eden herşey büyüktür demek yanlış.

Benim içinse; mutluluk kavramı oldukça basittir, sevdiğim bir mevsim beni mutlu edebilir, ya da kendimi sevdiğim bir yemek ya da içecekle mutlu edebilirim, fena şekilde sorunlarım, dertlerim olsa da ve o durumda olabildiğince yalnızsam dahi, kendimi bunları düşünmekten ve bu konulara yoğunlaşmaktan uzak tutup, o an için sakin olabilir ve kötü bir şey yokmuş gibi davranabilirim.

Çok kişi tanıdım/tanıyorum, hiç kimsenin dört dörtlük bir hayatı olmadığını da biliyorum. Huzurlu ve mutlu olabilmek için önemli olan şey; Etrafta olan durum ve koşullara olan tepkin ve dayanıklılığındır.

Bunu kendini soyutlayarak, hiçbirşeye aldırmayarak başaramazsın, duygusuzluk çift yönlü bir kavramdır, kötü şeylerden uzaklaştırırken kendini aynı zamanda iyi şeylerden de uzaklaşırsın, farkında olarak ya da olmayarak ve bana, iyi bir şey yok ki zaten gibi bir şeyle gelme, mutlaka vardır, sen görmek istemiyorsundur ya da görmüyorsundur diyelim ki gerçekten yok, kendin yaratabilirsin.

Kısaca özet yapmak gerekirse demek istediğim şey; Duygularını köreltmek yerine, seni huzursuzluğa çeken kötü duygularını azaltabilir ve daha pozitif düşünmeye başlayabilirsin. :)

Düşüncelerine katılıyorum Noir Sama ama hala insanı mutlu eden şeylerin büyük şeyler olduğu inancındayım. Yani insanı mutlu eden şeyler kişiden kişiye değişir. Kimisini sevdiği insanla birlikte olmak mutlu eder, kimisini ev araba para mutlu eder, kimisini bir yemek mutlu eder. Ama bunların elde edilmesi kolay ya da zor olsun maddi olarak büyük ya da küçük olsun mutlu eden şeyler büyük şeylerdir. Büyükten kastım manevi değeri büyük ve önemli şeylerdir.

İyi bir şey yok ki hayatta gibi saçma sapan karamsar bir düşüncem olmadı hiç... Böyle bir şeye inansam şu an geleceğim için karar verdiğim mesleğe hiç başlamamam gerekir. Profil yazını çok önceden okumuştum zaten. Yaşını bilmiyorum ama hayatta seni etkileyen bir gücü unutuyorsun. Belki de inanmıyorsun da bahsetmiyorsun orasını bilemem... Bu güç şans, talih ya da kısmet .... Hangisini kullanırsan artık... Sen ne kadar pozitif düşünsen düşün olumsuz duygulardan arınırsan arın bu güç vardır. Ha her zaman şansız olacaksın diye de bir şey yok...

Sana çok basit örnek vereyim. Atıyorum sözlü sınava gireceksin. Arkadaşın 60 konudan sadece 3'üne çalışmış sense 59 una çalışmışsın son 1 tanesine bakacak vaktin kalmamış. Arkadaşına gelen tüm sorular 3 konudan çıkarken sana hoca bakmadığın tek konudan soruyor sadece ve o çalışmadığı halde geçerken sen kalıyorsun... Bu çok basit bir örnek ama true story :D

İşte bu tarz örnekler sürekli başına gelmeye başlayınca sen ne kadar gözlerini kapatsan da batmaya başlıyor bir süre sonra... Pozitif düşünmek geçici mutluluk getirir bana göre... Tabi herkesin başına gelen olaylar da farklı herkes aynı kaderi paylaşmıyor sonuçta... Ama benim düşüncem bu şekilde... :D

Ben de bir destan yazmışım bu arada :D

[BynMubo 193]

Düşüncelerine katılıyorum Noir Sama ama hala insanı mutlu eden şeylerin büyük şeyler olduğu inancındayım. Yani insanı mutlu eden şeyler kişiden kişiye değişir. Kimisini sevdiği insanla birlikte olmak mutlu eder, kimisini ev araba para mutlu eder, kimisini bir yemek mutlu eder. Ama bunların elde edilmesi kolay ya da zor olsun maddi olarak büyük ya da küçük olsun mutlu eden şeyler büyük şeylerdir. Büyükten kastım manevi değeri büyük ve önemli şeylerdir.

İyi bir şey yok ki hayatta gibi saçma sapan karamsar bir düşüncem olmadı hiç... Böyle bir şeye inansam şu an geleceğim için karar verdiğim mesleğe hiç başlamamam gerekir. Profil yazını çok önceden okumuştum zaten. Yaşını bilmiyorum ama hayatta seni etkileyen bir gücü unutuyorsun. Belki de inanmıyorsun da bahsetmiyorsun orasını bilemem... Bu güç şans, talih ya da kısmet .... Hangisini kullanırsan artık... Sen ne kadar pozitif düşünsen düşün olumsuz duygulardan arınırsan arın bu güç vardır. Ha her zaman şansız olacaksın diye de bir şey yok...

Sana çok basit örnek vereyim. Atıyorum sözlü sınava gireceksin. Arkadaşın 60 konudan sadece 3'üne çalışmış sense 59 una çalışmışsın son 1 tanesine bakacak vaktin kalmamış. Arkadaşına gelen tüm sorular 3 konudan çıkarken sana hoca bakmadığın tek konudan soruyor sadece ve o çalışmadığı halde geçerken sen kalıyorsun... Bu çok basit bir örnek ama true story :D

İşte bu tarz örnekler sürekli başına gelmeye başlayınca sen ne kadar gözlerini kapatsan da batmaya başlıyor bir süre sonra... Pozitif düşünmek geçici mutluluk getirir bana göre... Tabi herkesin başına gelen olaylar da farklı herkes aynı kaderi paylaşmıyor sonuçta... Ama benim düşüncem bu şekilde... :D

Ben de bir destan yazmışım bu arada :D

Bana göre dediğin gibi manevi olarak büyük şeyler insanı mutlu eder buna katılıyorum ancak pozitif düşünmenin geçici bir mutluluk olduğunu sanmıyorum.Bu bir bardak gibidir,çok azda olsa bardaktaki dolu tarafa bakar insan.Bir su damlacığına bakar..Pozitif düşünce budur.Sen ne kadar o düşünceye kendini inandırırsan o bir tanecik damla bile bir sele dönüşebilir..Daha küçüğüm tam olarak doğru örnek verebilecek miyim bilmiyorum ancak arkadaşın o 3 konuyu çalışarak geçtiği için ilerde diğer 56 konudan dolayı zorlanabilir.Sen ise tam donanımlı geçersin ve hiç bir zorluk yaşamazsın,bu aynı çok hızlı gittiğinden bir engeli göremeyip ona çarpıp yavaş giden kişinin engeli görüp hızlı olanı geçmesi gibidir..Bunu düşünerek pozitif bakabilirsin,Pollyannadaki gibi aslında her şeye pozitif gözle bakabilirsin,nefes almaya bile.Hasta olmaya bile hatta,eğer hasta oluyorsam okulu kaytarıyorumdur veya işten bu şekilde ailem gün boyu benle ilgilenebilir gibi ( :D ) Benim için onca yıldır pozitif bakmam benim çevremle olan ilişkilerimi güçlendirmiş ve bir çok mutluluğu tatmamı sağlamıştır.O küçük su damlası bir sele dönüşmüştür..Benim felsefem pozitif olmaktır..Pozitif olmak asla küçük bir mutluluk değildir,karamsar olmaktan çok daha iyidir.Belkide bazıları için o boş taraflara bakmayı red ettiğinden kendini kandırmak gibi görünebilir ancak pozitif olmak bir nevi bir olaydaki sadece kötü yöne değil iyi yöne de bakmaktır..Pozitif insanlar kötü yönleride görürler ancak iyi yön onlar için küçücük bile olsa daha öndedir.Bu kendini kandırmak değildir ve geçici bir mutluluk değildir.Yıllardır pozitif biriyim ve başıma bir çok olay gelsede hep pozitif yönünden baktım ve bunlar hiçte geçici mutluluk değildi..Bunun en büyük örneği benim..

Duygusuz olmak,ben oldukça duygusuz biriyim.Hem manevi hemde maddi yönden başım kanasa bile veya çok yakın birinin başı kanasa bile zerre ağlamam hatta üzülmem bile.Ve de bunu hayal haline getirmemelisin,duygusuz olduğum için insanlarla aram iyi değil.Bunu pozitif yönümle ve hoş görülü olmaya çalışarak kapatmaya çalışıyorum,çünkü bu beni asosyel yapıyor.Herkesin ağladığı veya ağlayacağı şeylere ağlayamıyorum ve bu yüzden içim dolup taşsa da dökemiyorum.Kızamıyorum ağlayamıyorum ancak gülüyorum,aynı bir palyaço gibi.Bu yüzden kendimi çok rahatsız hissediyorum.

[Amygirl 2717]

Bana göre dediğin gibi manevi olarak büyük şeyler insanı mutlu eder buna katılıyorum ancak pozitif düşünmenin geçici bir mutluluk olduğunu sanmıyorum.Bu bir bardak gibidir,çok azda olsa bardaktaki dolu tarafa bakar insan.Bir su damlacığına bakar..Pozitif düşünce budur.Sen ne kadar o düşünceye kendini inandırırsan o bir tanecik damla bile bir sele dönüşebilir..Daha küçüğüm tam olarak doğru örnek verebilecek miyim bilmiyorum ancak arkadaşın o 3 konuyu çalışarak geçtiği için ilerde diğer 56 konudan dolayı zorlanabilir.Sen ise tam donanımlı geçersin ve hiç bir zorluk yaşamazsın,bu aynı çok hızlı gittiğinden bir engeli göremeyip ona çarpıp yavaş giden kişinin engeli görüp hızlı olanı geçmesi gibidir..Bunu düşünerek pozitif bakabilirsin,Pollyannadaki gibi aslında her şeye pozitif gözle bakabilirsin,nefes almaya bile.Hasta olmaya bile hatta,eğer hasta oluyorsam okulu kaytarıyorumdur veya işten bu şekilde ailem gün boyu benle ilgilenebilir gibi ( :D ) Benim için onca yıldır pozitif bakmam benim çevremle olan ilişkilerimi güçlendirmiş ve bir çok mutluluğu tatmamı sağlamıştır.O küçük su damlası bir sele dönüşmüştür..Benim felsefem pozitif olmaktır..Pozitif olmak asla küçük bir mutluluk değildir,karamsar olmaktan çok daha iyidir.Belkide bazıları için o boş taraflara bakmayı red ettiğinden kendini kandırmak gibi görünebilir ancak pozitif olmak bir nevi bir olaydaki sadece kötü yöne değil iyi yöne de bakmaktır..Pozitif insanlar kötü yönleride görürler ancak iyi yön onlar için küçücük bile olsa daha öndedir.Bu kendini kandırmak değildir ve geçici bir mutluluk değildir.Yıllardır pozitif biriyim ve başıma bir çok olay gelsede hep pozitif yönünden baktım ve bunlar hiçte geçici mutluluk değildi..Bunun en büyük örneği benim..

Duygusuz olmak,ben oldukça duygusuz biriyim.Hem manevi hemde maddi yönden başım kanasa bile veya çok yakın birinin başı kanasa bile zerre ağlamam hatta üzülmem bile.Ve de bunu hayal haline getirmemelisin,duygusuz olduğum için insanlarla aram iyi değil.Bunu pozitif yönümle ve hoş görülü olmaya çalışarak kapatmaya çalışıyorum,çünkü bu beni asosyel yapıyor.Herkesin ağladığı veya ağlayacağı şeylere ağlayamıyorum ve bu yüzden içim dolup taşsa da dökemiyorum.Kızamıyorum ağlayamıyorum ancak gülüyorum,aynı bir palyaço gibi.Bu yüzden kendimi çok rahatsız hissediyorum.

Pozitif düşünme konusunda gayet iyisin... Bunun yararını görüyorsan ne mutlu sana... Benim için pozitif düşünce %90 hayal kırıklığı getirdi bana... Keşke ben de bu işi umutla yapabilsem. Aşırıya kaçmasam da karamsar birisiyim. Umut edip sonunda beklentimi alamayıp hayal kırıklığına uğramaktansa hiç beklenti içine girmeyip ne çıkarsa bahtıma demek beni daha mutlu ediyor...

Pozitif düşünmeyi ve duygusuzluğu aynı anda yapabilmek biraz tuhaf ama... Ben tam tersiyim.. Daima en kötü olasılığı düşünürüm... Feci duyguluyumdur... Çanakkale belgesellerini toplulukla birlikte seyredemem mesela... İki kova göz yaşı dökerim... Birisine bir şey anlatırken o anı yaşarım resmen.. Kendimi çok çabuk kaptırırım olaylara ve insanlara... Bu huyumun kişiliğim zayıf olduğu için olduğunu düşünür ve kişiliğimden nefret ederdim. Sonra bunun kişiliğimden çok kontrol edemeyeceğim bir mizac olduğunu anladım..

Bla bla bla...

Ben burda destan yazmaya devam edersem yarınki sınav için pozitif düşünsem de büyü yapsam da işe yaramaz :D Derse döneyim :D Bir ara gelirim okurum yorumlarınızı :D