Yaşadığın En Korkunç Olay?

[Hatsune Miku 110]

birinci sınıftaki olayı anlatcam. 15 seneden cok oldu hala unutmadım:

arkadaşlarımla çelme takmaca oynuyoruz. (şimdi nasıl saçma bir oyun olarak görsemde). işte oynarken, ismet sağolsun hiç farketmediğim bir yerden bana bir çelme taktı ama bir taktı. (takmış daha doğrusu). ayaklarım yerden kesildi. havada 2 saniye uçmamla kafam DAN diye yere çarptı. tam o anda, bir baktım evimdeyim. yerde kırmızı halı. her zamanki gibi yere halıya uzanmışım televizyondaki çizgi filmi izliyorum. çizgi filmi izlerken, bişiyler hatırlamaya başladım. hop tekrar okula geri ışınlandım. :D arkadaşlarım toplanmış başıma. bildiğin bir kaç saniye bayılmışım: eve gidip geldim :D.

Oha lkljkgjdjs hepsini anladım eve gitmen nedir wow, sen baya bildiğin ölüp dirilmişsin. ovo

[Rıse 137]

Benim yaşadığım olay bir apartmanda geçiyor...

Oncelikle bunun öncesine gidelim..

İlk okul 4 e gidiyorum..

Benim yakın bir arkadasım insanları korkutma yı çok sever..

Bir gün okuldan çıkıyoruz bana o yaşta akıl almaz hikayeler anlatıyor..

Bende bunların gerçek olduğunu düsunüp korkmaya başladım..

Aradan bir gün geçti..

Neyse işte gene aynı hikayeleri anlatıyor..

Akşam dısarı cıkıyoruz ara pencereden apartmanın penceresinden bir silüet ama öyle böyle degıl..

Ters durmuş halada anlam veremedıgım bir şey belirdi..

Saat 23.05..

Bize harektesiz 10 dk baktı ve bir anda yok oldu..

Dün gibi hatırlıyorum..

Üperdim gene..

[gökhan 21]

Yaşadığım en korkunç olay 17 Ağustos 99' depremiydi. Deprem sonrası şoku atlatınca ilk farkettiğim şey günlük hayatta küçük dağlar yaratan insanların doğal afetlerde bu denli aciz ve çaresiz kalması karşısında düştüğüm şaşkınlıktı.

[kawaii kereste 518]

bi insanın en çok korktuğu an g.t korkusunu iliklerinde hissettiği an sanırım.

 

3 sene önce ben 17 yaşımdayken gecenin 2sinde eve dönüyorum. yaşadığım yer İznik yani 20bin nüfuslu ufak bi ilçe, bizim evimiz de şehir dışında gibi. merkezden yürüyerek yaklaşık 10-15dk sürüyor. normalde bu sürede takarım kulaklığı ne kadar yürüdüğümü farketmem bile ama o gün kulaklığı yanıma almayı unutmuştum.

 

eve 5dk mesafe kala yolun sağ tarafında geniş bir açıklık var. açıklığın çevresinde de elma, şeftali bahçeleri falan var. tam ordan geçerken hani yere vuran ince bişeyin sesi olur ya onu duydum gibi hissedip arkama baktım hemen, 2 tane köpek, arkamdan yola çıkmışlar peşimden geliyorlar. duyduğum ses de tırnaklarının yere vuruşu, 2si de ne havlıyor ne başka bişey.

 

hayatımda o kadar hızlı koştuğumu hatırlamıyorum. 2dk boyunca artık kalbim sıkışana kadar depar attım en sonunda arkama bakabildim de köpeklerin artık gelmediğini gördüm. işin en kötü yanı yolda ışık az, çevrede başka tarlalar falan var, bazı yurdumun aptal tarla sahipleri geceleri köpekleri salıyor, başka köpek çıkıp çıkmıycağı belli değil. 

 

o günden beri geceleri eve yürürken tedirginliğimi atamıyorum üstümden.

 

Çoğu gece karabasan, halüsinasyon arası bir şeyler görürüm ama bir gece çok beterini yaşamıştım, her halde yaşadığım en korkunç an oydu. Bir de küçükken gece yarısı köpek kovalamıştı o zaman çok korkmuştum :D

 

ben buraya böyle şeyler okumaya gelmiştim lan!

[DragonSoul 81]

1. Her zamanki korkum: Depremler

2.Anlık korkularım:Evde yalnızken (özellikle akşamları) mutfaktan tencere ya da baska bir şeyin düşmesi.

3.En çok korktuğum an: Babamın arabayla rampa aşagı yüksek hızda (160 mıydı 180 miydi o aralar) giderken direksiyon hakimiyetini kaybedip yol tabelasına çarpmasıydı.Neyseki maddi hasar dışında bana ve aileciğime bir şey olmadı.

[Obito is Mad 95]

2 sene önce Ankara Üniversitesinin Buz Hokeyi takımında oyuncuydum.Ancak bir antrenman sırasında ki bilmeyenler için buz hokeyi antrenmanları bile futbol maçlarının en az 3 katı daha fazla yorucudur. İşte bu antrenman günü şansım yaver gitmedi sırt üstü kötü bi düşüş yaşadım ardından oynamaya devam ettim bir şey farketmemiştim ancak gece 3 gibi eve gittiğimde boğazımda şişlikler hissettim.Her zamanki gibi muhtemelen bademciklerim şişmiştir diye düşündüm ama annem beni zorla hastaneye götürdü anne iç güdüsü sanırım. Akciğer filmi çekildi ve akciğerimin yırtıldığını söylediler vücudumun içine yani organlar ve mukoza tabakasının arasına akciğerden sızan hava birikti.Hayatımda ilk kez hastaneye yattım 5 gün boyunca su ve yemek verilmedi sadece serum ve antibiyotik neyse ki atlattım ama cidden en korkunç şey buydu çünkü bu travmadan kurtulma ihtimali %50 yani ya yaşarsın ya ölürsün :D iyi ki yaşadım hayat güzel beyler bayanlar :D ölümün yakınına bile yanaşmadıysanız hayatınızdan şikayet etmeyin en kötü hayat bile ölümden iyidir.

[OrangeBox 71]

Öyle hatırladığım birkaç olay var...
 
-Arkadaşım bana bir film önermişti,  ben de odamın kapısını hep kilitlerim bir de sinema etkisi olsun diye ışıkları söndürdüm,
ilk başta sakin güzel bir filmdi sonra ekrana öyle bir şey geldi ki kendimi geriye attım kafam yere çarptı sersemlemenin etkisindeyken ayağa kalkmaya çalıştım kafa hala bulanık olduğundan aynadaki yansımayı da bir şey zannettim çığlığı bastım. Sonra kapıya koştum kapı açılmayınca iyicene panikledim soluğu pencereden aldım, kapıyı kilitlediğimi hatırlayınca kilidi açtım sonra evde yalnız olduğumu hatırladım... Bu olayın etkisinden 3 ay falan çıkamadım. Siz siz olun kapıyı falan kilitlemeyin.
 
-Bir de şöyle bir şey... Uyuma problemlerim olduğundan çok geç yatarım. Odamda oturmuş kitap okuyordum, uyanık tek kişi olduğumdan evi kolaçan etmeden duramam, odamın yan etkisi ise yatağımın tam hole bakması -çok korkarım da...- okurken ara sıra pat küt sesler falan geliyor bazen üst komşuların kızı gülüyor -bu saatte niye gülüyorsa...- bir ara elektirikler gidip geldi, korkamdım değil hani, tereddüt ede ede okumaya devam ettim sonra elektirikler full kesildi. Bir tek holün ışığı yanıyor. Korkudan yorgana yapıştım, annemi uyandırmaya giderken o lanet holden geçerken dibimde beyaz örtülü bir şeyin durduğunu gördüm.Bütün aileyi sıçratarak kaldıracak bir çığlık bastım bir de o şeye okkalı bir tokat indirdim... Sonradan tanıdık bir ağlama sesi gelince o şeyin kardeşim olduğunu anladım zavallıcık -artık hangimizse- tuvaleti gelmiş yorganı da birlikte götürmüş. Şimdi çocuk mu afallandı ben mi hala bilmiyorum...

[Vologirl 55]

Bi araba bana çarpıyodu az daha-ama çarpmadı Allah'tan- ... Ödüm patlamıştı -o zamanlar 11 yaşındaydım- . :help-onion-head-emoticon:  O günden sonra okul dışında hiçbir yere çıkmamaya başlamıştım , o olaydan sonra hemen eve geri dönmüştüm yorganımın altına saklanmıştım korkudan . O korkum hala taptaze -ki 3 yıl oldu bu olay olalı- . :(  :desperate2-onion-head-emoticon:

[Meroe 104]

Anaokulundayken annemin bacağına çarpıp kaynamakta olan çorbanın üstüme boşalması ve 2 gün sonra anaokulu gösterisinin olması kısaca yanma olayı hala da izi var bu yaşıma gelmişim :( Allah'tan yüzüme gelmedi Allah korusun. Bide 1-3 ay önce E5 otoyolunda arabanın ansızın yolun ortasında durması arkadan gelen bir araba bize bindirebilirdi ya atlattık neyse :/ zaten nezleydim araba da leş gibi yanık kokmuştu ...

[forevertr3 106]

3 gün önce elektrikler kesildi sabahtan akşama kadar öncesinde ürperip kaçacak bir yer aradım.Yatağıma tekrar yattığımda çok derin düşüncelere daldım sonra elektrikler geldi aman dedim ve devam oyuna,internete :D