Öyle hatırladığım birkaç olay var... -Arkadaşım bana bir film önermişti, ben de odamın kapısını hep kilitlerim bir de sinema etkisi olsun diye ışıkları söndürdüm, ilk başta sakin güzel bir filmdi sonra ekrana öyle bir şey geldi ki kendimi geriye attım kafam yere çarptı sersemlemenin etkisindeyken ayağa kalkmaya çalıştım kafa hala bulanık olduğundan aynadaki yansımayı da bir şey zannettim çığlığı bastım. Sonra kapıya koştum kapı açılmayınca iyicene panikledim soluğu pencereden aldım, kapıyı kilitlediğimi hatırlayınca kilidi açtım sonra evde yalnız olduğumu hatırladım... Bu olayın etkisinden 3 ay falan çıkamadım. Siz siz olun kapıyı falan kilitlemeyin. -Bir de şöyle bir şey... Uyuma problemlerim olduğundan çok geç yatarım. Odamda oturmuş kitap okuyordum, uyanık tek kişi olduğumdan evi kolaçan etmeden duramam, odamın yan etkisi ise yatağımın tam hole bakması -çok korkarım da...- okurken ara sıra pat küt sesler falan geliyor bazen üst komşuların kızı gülüyor -bu saatte niye gülüyorsa...- bir ara elektirikler gidip geldi, korkamdım değil hani, tereddüt ede ede okumaya devam ettim sonra elektirikler full kesildi. Bir tek holün ışığı yanıyor. Korkudan yorgana yapıştım, annemi uyandırmaya giderken o lanet holden geçerken dibimde beyaz örtülü bir şeyin durduğunu gördüm.Bütün aileyi sıçratarak kaldıracak bir çığlık bastım bir de o şeye okkalı bir tokat indirdim... Sonradan tanıdık bir ağlama sesi gelince o şeyin kardeşim olduğunu anladım zavallıcık -artık hangimizse- tuvaleti gelmiş yorganı da birlikte götürmüş. Şimdi çocuk mu afallandı ben mi hala bilmiyorum...