Nyoteida

"Ne kadar tutkulu, günahkâr ve isyankâr bir kalp mezarda kaybolsa da üstünde büyüyen çiçekler size masum bakıyor; sadece sonsuz sükûnetten konuşmuyorlar, 'kayıtsız' doğanın sükûnetinden, sonsuz kabullenme ve sonsuz hayattan söz ediyorlar."

Hangi manga ya da animeye ait olduğunu söyleyebilecek üstat aranıyor.

"Başka insanların yüzüne bakabilmek için önce kendi yüzüme bakabilmeliyim. Çoğunluğa bağlı olmayan tek şey insanın vicdanıdır."

"Benim seninle alıp veremediğim yok. Verip alamadıklarım var sadece."

"Bir alışkanlık ne kadar derine kök salarsa, onu mevcudiyetin içinden koparıp atmak ve bu arada hayatımızın tüm diğer hareket kaynaklarını tahrip etmemek imkansız gibi gelir insana."

"Güzel arabalar vasat insanların kıskançlığını, entelektüellerin küçümsemesini ve uyanmış ruhların merhametini çeker."

"Japonya topraklarının üçte ikisi ormanlarla kaplıdır. Buna rağmen, Japon hükumeti ülkenin kendi ağaçlarını ticari amaçlarla kullanmayı yasaklamıştır. Bu nedenle Japonya ağaç ihtiyacının %60’ını ithal etmektedir." Umarım en yakın zamanda kendi ormanlarımız için de benzer bir uygulama hayata geçirilir. Tamam, çok ütopik bir beklenti oldu, bari ormanlık alanları imara açmayı bıraksınlar diyeyim!

"Kendi kendine, 'Aşk nedir ki?' diyordu. Aşk ölümün inkarıdır, aşk hayat demektir. Anlayabildiğim her şeyi aşk sayesinde anlıyorum. Her şey onda. Aşk Tanrı demektir, ölmek de aşkın ufacık bir parçası olan benim sonsuz ve büyük kaynağa geri dönmem demektir."

"Kurşun kalem gibiyiz hepimiz, acılarımız bizim kalem açacağımız. Yaşadığımız zorluklar kişiliğimizin biçimlenmesine yardımcı olur."

"Ne garipti Yusuf Ziya. Kendi yarattığı dalgada boğulan zavallı çocuk. Önüne çıkan her söküğü belki kendisi sebep olmuştur diye özenle dikmişti. Yoluna dikilen her çöpü kendi bıraktığını sanarak toplayıp her kırığı kendi sonucu sanmış, dikkatle yapıştırmıştı. Ama sırça bu. Azıcık zorlamada çıt diye atıvermez miydi en kuvvetli yapıştırıldığı yerden..?"

"Zekamız her ne kadar keskin olursa olsun, kalbimizde yer alan tek tek duyguları algılayamaz; çoğu zaman uçucu halde var olan duygularımız, onları ayrıştırabilecek bir olgu tarafından katılaştırılmadıkları sürece kendilerini belli etmezler."

https://ibb.co/S75r0Jv

"Rahman istiva edendir, tefsirler istivanın anlamını uzun uzun anlatırlar. Benim acizane anladığım. Onun rahmeti her yerdedir, her durumu çevrelemiş ve her duruma nüfuz etmiştir. Mesela kimimiz Allah yukarıda sanırız, semaya bakarız, oysa o arzdadır da, kimimiz O sadece ulvi şeylerdedir sanırız, hayır, O süfli şeylerdedir de. Onun için yukarı yönü gösteririz ama “Bir ip sarkıtsanız Allah’ın üzerine düşerdi” hadisinde işittiğimiz gibi O aşağıdadır da. Kimimiz Onu kokuşmuş çamurda göremeyiz, ama O en muhteşem tecelligahını o çamurun üzerine kurmuştur. Kimimiz Onu kırda bayırda, otta ağaçta börtü böcekte sanırız, ama O şehirde, metropolde, gökdelenlerin pırıltısında, metroların hayret veren işleyişinde, reklam panolarının insanın feleğini şaşırtan saptırıcılığındadır da. Ondan uzak düştük sanırız, Onu bir yerlere sınırlarız ya, bir doğa parçasına, bir bebeğin gülüşüne, masumların neşesine. O zalimin kibrinde, güzelliğiyle gurur duyan bir kadının cilvesinde, kurnaz planını işleten bir dolandırıcının ayaklarımıza dolamaya çalıştığı ipinde, trafikte gazaplanan adamın öfkesindedir de."

"Ne kadar istersen iste, ne kadar hayal kurarsan kur; sahip olamayacağın şeyler vardır. Bu yüzden onları öylece unutmak ve vazgeçmek bazen daha kolaydır."

"Sınavla karşılaştığımızda genellikle öfke ya da umutsuzlukla tepki gösteririz; bize haksızlık gibi gelen şeyi haklı olarak reddederiz. Ama öfke sağırlaştırır, umutsuzluk kör eder. Bize sunulan büyüme fırsatını kaçırırız. Bu durumda sert darbeler ve yenilgiler birbirini izler. Üzerimize çullanan şey kader değildir, mesajını yenilemeye çalışan hayattır."