Chibi-chan

Öncelikle herkese iyi akşamlar diliyorum. Katıldığım bu çeşit bir etkinlik benim için ilkti. Düzenleyenlere ve katılım sağlayan kişilere teşekkür ederim. İlk defa bu tarzda bir anime izledim. İzlemeye başlamadan önce türüne ve işleyiş yapısına karşı bütünüyle bir ön yargım bulunmaktaydı. Bir ön yargımı daha ilk seferinde kırmayı başardığım için mutlu hissetmekteyim. Bu konuyu manga/anime olarak sunmayı düşünen, emeği geçen ve stüdyo çalışanlarına da teşekkür etmek isterim. Güzel bir yapım olduğuna inanıyorum. İzlenebilir olması, izleyicinin bir sonraki kısımda neler olabileceğini düşündürerek izlemeyi devam ettirebilmesi kalbimde ayrı bir yere dokunmuş oldu. Animenin bölümleri içerisinde geçen bazı cümleler aslında hayatımızda fazlaca yer alan cümleler olduğunu fark ettim. Örneğin; bir şeyi yapabilmek için muhakkak az bile olsa mukabelesini karşılamaktır. Bir insanın seçimlerinin kendi iradesine bırakılması da bir çeşit yargıçlıktır benim gözümde. Bölümlerin birkaçında kimi zaman yeterli ve tam anlamıyla idrak edebildiğimi düşünsem de sahne arkasında gerçekleşenleri, oysa idrak edemediğimi ve yanlış şekilde baktığımı da fark ettim. Eksik ya da yanlış, aynı. Soluksuz bir şekilde izlediğim animelerden biri. Bir kere daha olsa fırsatım yine izlerdim. Renklendirmeleri, "oyunların" sistemi ve yargıçların "Yasama, Yürütme, Yargı" eyleminin de aslında kendileriyle çilekeş halinde oluşu da tebessüm ettirdi. Karakterlerden birinin ya da fazla olmayacak olsa bile birden fazlasının ayna oluşu kimi yerde hüzünlendirdi, kimi yerde de sevindirdi. Çoğunlukla kalbimden kalkan bir yükün arınırcasına beni sessizliğin içinde bırakışıyla seyirci kaldım olanlara. İzlerken her zaman orada olduğumu ve kendimin de yargılandığını düşleyerek yüzleştim irademle. Farkındalığın getirdiklerini kelimelerle tarif edemem. Animede sanki gösterilecek birçok karakterin daha olduğunu, seyircinin (en azından kendimin) kafasında kalan sorulara ne zaman yanıt geleceğini bilemesem de "2. sezonu yok mu ya?" diye iç çekerek belirtmek isterim. Açılış ve kapanış şarkılarının tam anlamıyla bir şeyleri açıklığa kavuşturmak istenircesine tasarlanması ve bizler, insanların en azından bir kez daha olsun kendine gelmesinin beklenildiğini, ufak bir tebessüm eşliğinde bunları yazmayı sonlandırmak üzere yorumumu bırakıyor ve okuduğunuz için teşekkür ediyorum.

Kafamda bir sürü düşüncelerle birlikte oturdum ekran başına, çöktüm forum sayfasına.

Aramıza hoş geldin. Dilerim ki keyifli vakitler geçirirsin.

Herkese iyi günler.

Aynı kader. Hoş geldin, Çağıl.

Aydınlıkta bile gözlerimin yorulduğunu fark ettim şu an...

İyi akşamlar.

İyi geceler herkese.

Teşekkürler.

Resmi görüntüleyemiyorum.

Anlıyorum.

Belki daha sonra.

Amacım hedefimi gizli tutmak değil. Yalnızca paylaşmamayı seçmekteyim.

Hedefimi halka açık alanda paylaşmamaktayım.

Evet.

Merhaba, hoş geldin.

Şu anda Haikyuu 1. sezonunu bitirmek üzereyim.

Aramıza hoş geldin yeni katılımcı Dilerim ki günlerin burada keyifli ve huzurlu geçer. Seni de "Muhabbet Mekanı" köşemize bekleriz.

Herkese hayırlı akşamlar.

Teşekkür ederim

Merhaba, hoş geldin. Ben de yeni katılımcıyım. Umarım ki güzel günlerin olur.

Ah, üzgünüm. Yeterince ayrıntılı göz atmamıştım. Teşekkür ederim.

Ben de iyiyim, teşekkür ederim. Sağlığınıza ve düzeninize dikkat edin lütfen.