Mello01

Merhaba, bu yazıları kimsenin okumayacağını sanmamdan dolayı burayı kişisel bir günlük olarak kullanmaya çalışacağım. Fakat hayatımı direk olarak şu gün şu oldu gibi yazarak değil de hikayelere ve denemelere bir şekilde gizleyerek veya daha doğrusu entegre ederek geçirmek istiyorum buraya. Pek diyeceğim bir şey yok, görüşürüz o zaman. 1-Herhangi Bir Yazarın Sahte Nefreti Üzerine Alelade bir dünyadaki herhangi bir yazar her gün sırasına oturur ve karalamaya başlar defterine. Yanında, arkasında, sağında ve solunda arkadaş olarak adlandırdığı kişiler vardır. 7 insan tam olarak. Hepsi birbirine garip sosyal bağlarla bağlanmış, duygularını "düzgünce" birbirleriyle paylaşabilen bir topluluktan bahsediyoruz burada. Neden sorusunu sorar yazar kendisine, neden dost olarak görmekteyim onları ve aramızdaki bağ hangi materyal ile yapılmıştır ki o kadar kalın ve incedir aynı zamanda. Ve bir gün herkesi kaybeder yazar. Düşünce denilen yılan hüznü var edendir. Eğer parya olsaydık sadece çalışmak için var olan her zaman mutlu olacağımıza garanti veririm. Fakat şu an 21. Yüzyıldayız ve herkes aşırı düşünmekten muzdarip ve huzursuz. Ana karakterimiz de böyle. İnsan ilişkilerini düşününce mutsuz olan bir kişilik. Sahte düşmanlar yaratan ve yalanlar söyleyen birisi. -Buradaki "Sahte Düşmanlar" hayatımız boyunca alındığımız şeyleri temsil ediyor. Birisinin kötü bir esprisi, bizim aşağılandığımızı sanmamız.- Sosyal Medya tarafından ölüm ve nefret kavramları herkes tarafından içselleştirilsin istenilmiştir her zaman. Bizim animelerde gördüğümüz her insan yalnızlığın pençesindeki kişilerdir. Buna benzemek ister çok fazla doz alan insan bu medyadan. Herhangi bir yazarımız da böyle birisi işte. Realitede kimseye karşı öfkesi olmayan birisinin söylediği sarkazm yüklü cümleler. Herkes tarafından gerçek olarak algılansa da. Asla kavrayamadı ilişkileri yazarımız. Bir kaç kutsallaştırılmış kavrama cümlelerinde çok fazla yer vermesinden de rahatsız oldu arkadaşları. Ve bir gün herkesi kaybetti yazar. Yazarımız. Yazarım.