Umutların unutulduğu bir mezarlıkta, sadece senin mezarın olduğunu düşün. Bedenin orda yatıyor kimseler gelmiyor, sadece onu izliyen yine sen oluyorsun. Yani ruhun. Yalnız kaldıkca kalbin kilidinin açık olduğu zamanları hatırlıyorsun. . . Yavaş yavaş çürüyüp gidişini izliyorsun.