İtiraf Köşesi

[Kikuchi 307]

Yamuk yürüyorum :(

 

Aynı kaderi paylaşıyoruz  :(

[veritas 169]

Eski muhabbetimin olmadığı sitede bir anlık dalgınlıkla selam verince hatırlamış oldum nedenimi

iyide oldu aslında

[Witch 708]

5SOS'in tek şarkısını bile bilmem ama fflerini okuyorum. Çünkü eğlenceli. Evet itiraf oldu mu bu. -,-

[Kikuchi 307]

Eskiden Code Lyoko fanıydım -,-

[FrailSym. 53]

Bugün caddede yürürken kendi ayağıma takılıp düştüm, kahretsin herkes bana bakıyordu.

[Misafir Ackerman]

yaşlı bi dede yürürken düştü. bir kaç kere kalkmaya çalıştı ama kalkamadı etrafta da kimse yoktu.

koştum hemen yardım etmek için. kaldırmaya çalışırken dedenin üzerine düştüm ve dede beni yanından kovdu  -_-  -_-

[Anonymmy 119]

Heyecanlandığım zaman olmadık yerde hiç olmadık şeyler söylerim. :smile_bilmem:  (Mesela bugün aylardır görmediğim küçük kuzenimin yaşadığı eve gittim ve eve girerken 'ay hoşgeldin seni çok özledim' dedim.. Kendi kendime 'Hooşgeeeldiiiim' desem bu kadar utanmazdım sanırım.)

[Kikuchi 307]

Çoğu zaman çevremdekilerle konuşup  onlara selam versem bile hala kendi dünyasında takılan birisinden fazlası değilmişim gibi hissediyorum ...

[Anonymmy 119]

Çok küçükken neredeyse her gece yastığımı alır, ablamın yüzüne koyar ve üstüne otururdum. Öylece ölmesini beklerdim. :ph34r:  Evet gerçekten yaptım bunu, benim ablama olan nefretim bebişliğimden geliyor.  -_-

[Eolo-sama 926]

Evet hazır trigonometriyle kafayı bulmuşken buraya ibretlik bir anımı yazayım. İleride utanıp silebilirim ama :D

 

Olay geçen yıl yaşandı. 11. sınıfız, sınıfımız giriş katında. Sınıfta camın kenarında bir arkadaşla muhabbet ediyoruz. Camın diğer tarafında da banklar var, banklarda kızlar oturuyor. Muhabbet ettiğim arkadaş döndü cama vurdu, diğer taraftaki kızlar korktu çığlık falan attılar. Tabii altta kalmamam gerekiyordu bu durumda. Bekledim biraz kızlar sakinleşsin, olay soğusun diye. Ben de vurdum cama ama hafifçe vurduğum için korkan morkan olmadı. Karşımdaki arkadaş da gülmeye başladı, aklı sıra dalga geçiyor benimle. Bunun üzerine sinirlendim ben de, iki dakika sonra bi koydum cama, cam kırıldı. Elim löp diye camın ortasına girdi, koskoca cam paramparça oldu. 

 

Doğal olarak sınıfta camın kırılma sesiyle birlikte önce çığlıklar duyuldu, sonra da derin bir sessizlik oluştu. Ben şok içerisindeydim. Yavaşça elimi camların arasından çıkardım ve inceledim. 2-3 saniye sonra elim 3-4 yerden kanamaya başladı. Ama ben kafamın içinde "Niye yaptım lan ben böyle bir şey?", "Acaba bu gerçek mi yoksa rüya mı?", "Bir önceki save'den devam edebiliyor muyuz?" gibi sorular yankılandığı için şok içindeydim ve hareketsiz bir şekilde elime bakıyordum. Sonra iki arkadaş geldi ve beni tuvalete götürdü. Elimi yıkadık, camları çıkarttık. Allah'tan derine saplanmış camlar yoktu. (En azından biz göremedik :smile_oleyo:)

 

Birkaç dakika sonra müdür yardımcısı tuvalete geldi. Nasıl olduğumu bile sormadan "Niye kırdın oğlum camı?" diye sordu. "Hocam kızları korkutmak için" dersem daha çok kızar diye düşündüğüm için "Hocam anlatamam." dedim. Hoca biraz azarladı, sonra okulda sargı sardık elime. Ayrıca müdür yardımcısı "Oğlum camın parasını ödersin." dedi, bense hâlâ şok içerisinde olduğum için kibar cümleler kurabilecek durumda değildim. "Öderiz mesele yok." dedim o yüzden. Bi de bu cümle üzerine azar yedik.

 

Sonuç olarak elimde herhangi bir ciddi yara oluşmadı. Yaraların izleri de birkaç haftaya geçti.

 

Camın parasını ödemeye hazırlanırken müdür ve müdür yardımcısının tayini çıktı. Böylece olay unutuldu. Geçen ay okulu ziyarete gittim, kırdığım cam hâlâ onarılmamıştı. Sınıfın yeni sakinleri kış aylarında donacak biraz.

 

Ama bu olayın en, en önemli sonucu şu oldu: Cam kırılınca kızlar çok korktu.